Firma założona została w Japonii w roku 1938. Najpierw zajmowała się sprzętem radiowym i gramofonami, ale kierunek rozwoju wytyczył kondensatorowy typ przetwornika mechano-elektrycznego. Pierwsze głośniki elektrostatyczne Stax zbudował w roku 1954.
W 1974 powstał stałoprądowy wzmacniacz do kolumn. DA-300 pracował w czystej klasie A oddając 300 W na kanał i rozpoczął długą serię tego typu konstrukcji dedykowanych elektrostatom Staxa, a opracowanych w wersjach zintegrowanych, dzielonych i monofonicznych. W 1986 przyszedł czas na własny odtwarzacz CD-Quattro, a w 1989 pojawił się osobny 20-bitowy konwerter, którego druga wersja - Talent (1990) - otrzymała bateryjne zasilanie. Dziś Stax znany jest głównie z słuchawek i to słuchawek znakomitych, o ile nie najlepszych na świecie.
Pierwszy model słuchawek elektrostatycznych - SR-1 - ukazał się w roku 1960. Godnym podkreślenia jest fakt, że przez długi czas firma była dostawcą urządzeń wyłącznie do użytku profesjonalnego. Na rynku komercyjnym zadebiutowała w 1979 serią SR-Lambda. Słuchawki te zdobyły główną nagrodę za projekt i konstrukcję na targach w Chicago (1981), nagrodę Międzynarodowego Przeglądu Audio (IAR) i uznanie wymagających audiofilów w wielu krajach.
W 1985 narodził się nowy rodzaj słuchawek polaryzowanych wyższym napięciem podkładu (580 w miejsce 230 V). Pierwszym modelem z tej dużej rodziny były SR-Gamma Pro, poprzedzające o dwa lata lampowy przedwzmacniacz słuchawkowy - SRM-T1.
Przełomem w najnowszej historii firmy było wprowadzenie w roku 1993 serii Omega, określonej mianem high-endu i towarzyszącej jej zmodernizowanej Lambdy z dodatkiem Nova. W 1998 na rynku ukazał się, model SR-007 zmodernizowanej Omegi II, nowa wersja wzmacniacza ze stopniem wyjściowym na czterech lampach - SRM-007t, a w 2000 - jego w pełni tranzystorowa mutacja - SRM-717.
W 2007 zmodernizowana całą linie produktów Stax nadając im nowy wygląd i nową jakość w odtwarzaniu dźwięku. W listopadzie 2007 ukazał się nowy model referencyjnych słuchawek Omega II MK2
Słuchawek Staxa używa regularnie wielu muzyków. Są wśród nich takie nazwiska jak Chick Corea i Keith Jarrett, szef nowojorskiej orkiestry symfonicznej - Kurt Masur, czy Midori Goton - słynna wiolonczelistka.
W 1974 powstał stałoprądowy wzmacniacz do kolumn. DA-300 pracował w czystej klasie A oddając 300 W na kanał i rozpoczął długą serię tego typu konstrukcji dedykowanych elektrostatom Staxa, a opracowanych w wersjach zintegrowanych, dzielonych i monofonicznych. W 1986 przyszedł czas na własny odtwarzacz CD-Quattro, a w 1989 pojawił się osobny 20-bitowy konwerter, którego druga wersja - Talent (1990) - otrzymała bateryjne zasilanie. Dziś Stax znany jest głównie z słuchawek i to słuchawek znakomitych, o ile nie najlepszych na świecie.
Pierwszy model słuchawek elektrostatycznych - SR-1 - ukazał się w roku 1960. Godnym podkreślenia jest fakt, że przez długi czas firma była dostawcą urządzeń wyłącznie do użytku profesjonalnego. Na rynku komercyjnym zadebiutowała w 1979 serią SR-Lambda. Słuchawki te zdobyły główną nagrodę za projekt i konstrukcję na targach w Chicago (1981), nagrodę Międzynarodowego Przeglądu Audio (IAR) i uznanie wymagających audiofilów w wielu krajach.
W 1985 narodził się nowy rodzaj słuchawek polaryzowanych wyższym napięciem podkładu (580 w miejsce 230 V). Pierwszym modelem z tej dużej rodziny były SR-Gamma Pro, poprzedzające o dwa lata lampowy przedwzmacniacz słuchawkowy - SRM-T1.
Przełomem w najnowszej historii firmy było wprowadzenie w roku 1993 serii Omega, określonej mianem high-endu i towarzyszącej jej zmodernizowanej Lambdy z dodatkiem Nova. W 1998 na rynku ukazał się, model SR-007 zmodernizowanej Omegi II, nowa wersja wzmacniacza ze stopniem wyjściowym na czterech lampach - SRM-007t, a w 2000 - jego w pełni tranzystorowa mutacja - SRM-717.
W 2007 zmodernizowana całą linie produktów Stax nadając im nowy wygląd i nową jakość w odtwarzaniu dźwięku. W listopadzie 2007 ukazał się nowy model referencyjnych słuchawek Omega II MK2
Słuchawek Staxa używa regularnie wielu muzyków. Są wśród nich takie nazwiska jak Chick Corea i Keith Jarrett, szef nowojorskiej orkiestry symfonicznej - Kurt Masur, czy Midori Goton - słynna wiolonczelistka.
