Przed JBL było J.B.L - James Bullough Lansing. Depresyjno - maniakalny geniusz, ogarnięty obsesją. Lansing wynalazł praktycznie wszystko, co mógł, nawet swoje własne nazwisko.
Urodził się jako James Martini w 14 stycznia 1902 roku w Macoupin County w stanie Illinois, jako syn Henry'ego Martini i i Grace Erbs Martini. Macoupin County leży na północ od St. Louis i jest osadą rolniczo - górniczą. Henry Martini był inżynierem górnictwa.
Jego syn (dziewiąty z czternastu dzieci Martinich) był podobny. Inżynieria i budowa maszyn fascynowały młodego Jamesa. Mówi się, że w wieku 12 lat zbudował mały nadajnik, który miał sygnał na tyle silny, żeby zakłócić lokalną stację radiową.
James uczęszczał do gimnazjum i szkoły średniej w Springfield w stanie Illinois. Pobierał również nauki w szkole małego biznesu, ale nigdy nie uzyskał formalnego tytułu naukowego z inżynierii. Jako młody człowiek przyjął dodatkowe nazwisko Bullough (pochodzące od rodziny, którą znał jako nastolatek) oraz - z powodów, które zdają się ginąć w czasie - zmienił nazwisko na Lansing.
Wczesne lata dwudzieste spędził, pracując jako mechanik samochodowy. Po śmierci matki, w 1924 roku, Lansing przeniósł się do Salt Lake City. Najwyraźniej miasto dało sporo do zrobienia ambitnemu, nakręconego młodego człowieka, który znał i lubił pracę z urządzeniami elektrycznymi i Lansing został inżynierem w lokalnej stacji radiowej.
On jednak chciał więcej. Niedługo po przybyciu do Salt Lake City założył Lansing Manufacturing Company produkującą głośniki radiowe. Wkrótce potem poznał biznesmena o nazwisku Ken Decker, który zajął się finansami i marketingiem. Lansing skupił się na technologii.
Centrum produkcji elektronicznej południowego zachodu nie było jednak Salt Lake City, ale Los Angeles. Lansing przeniósł tam swoją firmę na początku 1927 roku.